عربی

رشته های فنی و حرفه ای و کار و دانش و تربیت بدنی و...

این روز ها دوستی مرا به یاد خاطرات دوران دانشجویی انداخت. روزگاری که جوان بودیم و پر

شور. ----- شهر گل و بلبل، نظاره گر احساسات و هیجان های جوانی مان بود. یادش بخیر استاد

امان اللهی! جهانگیری، اردشیری و...

رشته -----------------------! دیوانگی هایمان برایمان جالب بود. می گفتم: چه فایده،

هرچه می خوانیم را خارجی ها گفته اند. بروس کوئین و اگوست کنت و ...گفته اند و دانشمندان ما

نقل قول می کنند. استاد جهانگیری می گفت: بخوان فقط بخوان و من معترض بودم به خواندنی

هایمان و می گفتم: این قوانین اجتماعی که ما می خوانیم مال سرزمین دیگری است. در بلاد من

کاربردی نیست. دوستانم اما جز در اندیشه گرفتن مدرک نبودند و من به چیزی که فکر نمی کردم

مدرک بود دیوانگی هایمان عالمی داشت. همیشه خاطرات با تو هست حتی اگر بخواهی

فراموششان کنی. دیگر برایم فرقی نمی کند که شاعرم بدانند یا ندانند اما آن روزها راستی

راستی فکر می کردم که اراجیفجاتم شعر است. زهی خیال باطل. این روزها که می گویم گاهی

می سوزانم و گاهی در اینترنت می گذارم تا هرکه دلش می خواهد بردارد و برایم فرقی نمی کند

که با ذکر منبع باشد یا بی ذکر منبع. همین که برمی دارند و می خوانند و برایشان اهمیت دارد که

بخوانند راضی ام می کند. اما آن روزها؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

گاهگاهی داستان می نویسم و هرزگاهی مقام می آورند. اما همیشگی نیست ومن هیچگاه

همیشگی نبودم.

از دوستانم تعداد زیادی را به خاطر ندارم خیلی دلم می خواهد اگر اتفاقی به وبلاگم آمدند، نظری

بگذارند. از این که دوباره با هم حرف می زنیم نه با آن شور و شوق جوانی بلکه مانند دو پخته و

سرد و گرم چشیده و با کوله باری از تجربه. راستش را بخواهید، من مدت زیادی است که تنهایی را

برگزیده ام. از روزی که دست سرنوشت مرا به مشقتی سخت دچار کرد، گوشه گیری ام بیشتر شد.

 یاد باد آن روزگاران یاد باد           روز وصل دوستداران یاد باد

گرچه یاران فارغند از حال           از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بندوبلا          کوشش آن حق گزاران یاد باد

گرچه صد رودست در چشمم مدام      زنده رود باغ کاران یاد باد

راز حافظ بعدازین ناگفته ماند              ای دریغا رازداران یاد باد

************************

دلم گرفته

دلم گرفته

به ایوان می روم

و دستم را بر پوست کشیده شب می کشم

چراغ های رابطه تاریکند

چراغ های رابطه تاریکند

کسی مرا به مهمانی گل ها نخواهد برد

پرواز را به خاطر بسپار

پرنده مردنیست!(فروغ فرخزاد)

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را

که بماسوی فکندی همه سایه هما را

طلوع نور امامت در شبان تاریک مبارک

ابرهای سرزمین خاطره هایم

ردّ پایت را

هر شب

نا نم نم باران شبانگاهی

تکرار می کنند!

تو از کدامین دیار می آیی؟!

که قطره قطره ی احساس سرزمین منی

و من برای گم شدنم در غبار تنهایی

به جستجوی تو از روزگاردر گذرم

خوشا

زمانه ی قومی که سایه اش باشی

بیا

کرانه چشمهایم را

به جز هوای توام اشکها نمی بارند

بیا و باران باش

ببار برسر رویای سال ها دوری

بهار منتظر ردّ پای توست

بیا ...

                                  نازنینا سرگرانی تا به چند

                             تا بجنبی روزگار از ما گذشت(فریدون توللی)
                   

هر سبزه که  بر کنار جویی رسته است

گويی ز لب  فرشته   خويي  رسته است

پا  بر سر  هر سبزه  به  خــواری ننهی

کان سبزه ز خاک لاله رويی رسته است

باز باران(گلچین گیلانی)

باز باران،

با ترانه،

با گهرهای فراوان

مى خورد بر بام خانه.

من به پشت شيشه تنها

ايستاده

در گذرها،

رودها را اوفتاده.

شاد و خرم

يک دو سه گنجشک پر گو،

باز هر دم

می پرند اين سو و ان سو

.                 

می خورد بر شيشه و در

مشت و سيلی

آسمان امروز ديگر

نيست نيلی.

يادم آرد روز باران:

گردش يک روز ديرين

خوب و شيرين

توی جنگلهای گيلان.

برکه ها، آرام و آبی

برگ و گل هر جا نمايان،

چتر نيلوفر درخشان،

آفتابی.

سنگها از آب جسته،

از خزه پوشيده تن را،

بس وزغ آن جا نشسته،

دمبدم در شور و غوغا.

رودخانه،

با دو صد زيبا ترانه،

زير پاهای درختان

چرخ ميزد همچو مستان.

چشمه ها چون شيشه های آفتابي،

نرم و خوش در جوش و لرزه،

توی آنها سنگريزه،

سرخ و سبزو زرد و آبی.

بخش اول

بخش دوم

بخش سوم

همکاران محترم صفحه 123بخش سوم بارم بندی درس وجود داردلطفاً برای طراحی سؤال به آن مراجعه بفرمایید. متشکرم

بخش دوم

آیا میدانید که.....

میوه هایی که مانند پرتقال ویتامین C  زیادی دارند، به التیام سریع تر زخم ها کمک می کنند.آن ها همچنین دندان های شما را زیبا و محکم می سازند.

آیا میدانید که.....

میوه هااصلاًکلسترول ندارند.کلسترول باعث بروز مشکلاتی برای رگ ها در زمان پیری می شود.

آیا میدانید که.....

بیش از 7000 نوع سیب در جهان وجود دارد.

آیا میدانید که.....

توت فرنگی تنهامیوه ای است که دانه اش در قسمت بیرونی اش قرار دارد.

آیا میدانید که.....

موزها شامل پتاسیم هستند. پتاسیم باعث می شود که فشار خون در سطح متعادل خود باقی بماند.

 آیا میدانید که.....

از آن جایی که هضم موزآسان است ومیوه ای مغذی به حساب می آید،اولین میوه ی پیشنهادی به کودکان موز می باشد.

آیا میدانید که.....

خوردن 5 نوع میوه و سبزیجات در روز باعث سلامتی و تندرستی شما می شود.

آیا میدانید که.....

میوه های خشک به اندازه ی میوه های تازه مغذی هستند.

آیا میدانید که.....

موزها را هرگز نباید در یخچال نگهداری کرد چرا که پوستشان سیاه می شود.

آیا میدانید که.....

خوردن مقدار زیاد پیاز باعث خواب آلودگی می شود. پیازمانند داروی مسکن عمل می کند.

آیا میدانید که.....

خوردن مقدار زیاد سیر از آنفولانزا جلوگیری می کند.

آیا میدانید که.....

سیب ها دارای فیبر و ویتامین C  بالایی هستند.آن ها همچنین شامل پتاسیم،آهن،کلسیم،ویتامین A  و آنتی اکسیدان هستند.

آیا میدانید که.....

درخت گلابی تا 18 متر رشد می کند و ممکن است 300 سال عمر کند.

آیا میدانید که.....

میوه ی هلو  اولین بار به عنوان سیب  فارسی شناخته شد.

آیا میدانید که.....

بیش از 700 نوع هلو وجود دارد.

منبع:adsearch.ir



ازهر چه می رود سخن دوست خوشتر است

پیغام آشنا نفس روح پرور است

هرگز وجود حاضر و غائب شنیده ای

من در میان جمع و دلم جای دیگر است

شاهد که در میان نبود شمع گو بمیر

چون است اگر چراغ نباشد منور است

ابنای روزگار به صحرا روند و باغ

صحرا و باغ زنده دلان کوی دلبر است

کاش آن به خشم رفته ما آشتی کنان

باز آمدی که دیده مشتاق بر در است

شبهای بی توام شب گور است در خیال

ور بی تو بامداد کنم روز محشر است

سعدی خیال بیهده بستی امید وصل

هجرت بکشت و وصل هنوزت مصورست

زنهار از این امید درازت که در دلست

هیهات ازین خیال محالت که در سر است

وَأُوحِيَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلاَّ مَن قَدْ آمَنَ

و به نوح وحى شد كه از قوم تو جز كسانى كه ايمان آورده‏ اند هرگز [كسى] ايمان نخواهد آورد

فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ 

 پس از آنچه مى‏ كردند غمگين مباش (۳۶)

وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا 

و زير نظر ما و [به] وحى ما كشتى را بساز

وَلاَ تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُواْ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ 

و در باره كسانى كه ستم كرده‏ اند با من سخن مگوى چرا كه آنان غرق شده اند (۳۷)

وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ

و [نوح] كشتى را مى ‏ساخت

 وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُواْ مِنْهُ

 و هر بار كه اشرافى از قومش بر او مى ‏گذشتند او را مسخره مى ‏كردند

قَالَ إِن تَسْخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ 

مى‏ گفت اگر ما را مسخره مى ‏كنيد ما [نيز] شما را همان گونه كه مسخره مى‏ كنيد مسخره خواهيم كرد (۳۸)

فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ   

به زودى خواهيد دانست چه كسى را عذابى خواركننده درمى ‏رسد و بر او عذابى پايدار فرود مى ‏آيد (۳۹)

حَتَّى إِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ

تا آنگاه كه فرمان ما دررسيد و تنور فوران كرد

قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ  وَأَهْلَكَ

 فرموديم در آن [كشتى] از هر حيوانى يك جفت با كسانت حمل کن

 إِلاَّ مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ

مگر كسى كه قبلا در باره او سخن رفته است

وَمَنْ آمَنَ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلاَّ قَلِيلٌ 

و كسانى كه ايمان آورده‏اند حمل كن و با او جز [عده] اندكى ايمان نياورده بودند (۴۰)

وَقَالَ ارْكَبُواْ فِيهَا بِسْمِ اللّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا

و [نوح] گفت در آن سوار شويد به نام خداست روان‏ شدنش و لنگرانداختنش

إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ

 بى گمان پروردگار من آمرزنده مهربان است (۴۱)

وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ

و آن [كشتى] ايشان را در ميان موجى كوه‏ آسا مى‏ برد

وَنَادَى نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ

 و نوح پسرش را كه در كنارى بود بانگ درداد

  يَا بُنَيَّ ارْكَب مَّعَنَا وَلاَ تَكُن مَّعَ الْكَافِرِينَ 

اى پسرك من با ما سوار شو و با كافران مباش (۴۲)

قَالَ سَآوِي إِلَى جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاء

گفت به زودى به كوهى پناه مى‏ جويم كه مرا از آب در امان نگاه مى‏ دارد

 قَالَ لاَ عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ

گفت امروز در برابر فرمان خدا هيچ نگاهدارنده‏ اى نيست

إِلاَّ مَن رَّحِمَ

مگر كسى كه [خدا بر او] رحم كند

وَحَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ

و موج ميان آن دو حايل شد و [پسر] از غرق‏شدگان گرديد (۴۳)

 وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءكِ 

و گفته شد اى زمين آب خود را فرو بر

 وَيَا سَمَاء أَقْلِعِي

و اى آسمان [از باران] خوددارى كن

 وَغِيضَ الْمَاء وَقُضِيَ الأَمْرُ

و آب فرو كاست و فرمان گزارده شده

وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ وَقِيلَ بُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ 

و [كشتى] بر جودى قرار گرفت و گفته شد مرگ بر قوم ستمكار (۴۴)

 وَنَادَى نُوحٌ رَّبَّهُ

و نوح پروردگار خود را آواز داد

فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابُنِي مِنْ أَهْلِي

و گفت پروردگارا پسرم از كسان من است

 وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ

و قطعا وعده تو راست است و تو بهترين داورانى (۴۵)

قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ

فرمود اى نوح او در حقيقت از كسان تو نيست

 إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ

او [داراى] كردارى ناشايسته است

فَلاَ تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ

پس چيزى را كه بدان علم ندارى از من مخواه

 إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ

من به تو اندرز مى‏ دهم كه مبادا از نادانان باشى (۴۶)

 قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ

گفت پروردگارا من به تو پناه مى ‏برم كه از تو چيزى بخواهم كه بدان علم ندارم

وَإِلاَّ تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِينَ

و اگر مرا نيامرزى و به من رحم نكنى از زيانكاران باشم (۴۷)

قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلاَمٍ مِّنَّا وَبَركَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَى أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ  

گفته شد اى نوح با درودى از ما و بركتهايى بر تو و بر گروههايى كه با تواند فرود آى

 وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ

و گروههايى هستند كه به زودى برخوردارشان مى‏ كنيم

ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ 

سپس از جانب ما عذابى دردناك به آنان مى‏رسد (۴۸)

تِلْكَ مِنْ أَنبَاء الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ

اين از خبرهاى غيب است كه آن را به تو وحى مى ‏كنيم

مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلاَ قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَذَا

پيش از اين نه تو آن را مى‏ دانستى و نه قوم تو

فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ 

  پس شكيبا باش كه فرجام [نيك] از آن تقواپيشگان است (۴۹)

می گویند:زن ملا با گذاشتن قاشق داغ آش در دهان، گریه اش در آمد

ملا یش گفت: چرا گریه می کنی زن؟!

زن پاسخ داد: به یاد دست پخت و آش مادرم افتادم و گریه ام گرفت

ملاتا آش را خورد اشکش سرازیر شد

زن پرسید: ملا تو برای چه گریه ات گرفت؟!

جواب داد:

من نیز به یاد مادرت افتادم که چگونه چون تویی را به من قالب کرد؟!

وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ

و داستان دو پسر آدم را به درستى بر ايشان بخوان

إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِن أَحَدِهِمَا

هنگامى كه [هر يك از آن دو] قربانيى پيش داشتند پس از يكى از آن دو پذيرفته شد

وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الآخَرِ

و از ديگرى پذيرفته نشد

قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ

[قابيل] گفت‏ حتما تو را خواهم كشت

قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ 

                                       [هابيل] گفت‏ خدا فقط از تقواپيشگان مى‏پذيرد (۲۷)

لَئِن بَسَطتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِي

اگر دست‏خود را به سوى من دراز كنى تا مرا بكشى

مَا أَنَاْ بِبَاسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لَأَقْتُلَكَ

 من دستم را به سوى تو دراز نمى ‏كنم تا تو را بكشم

إِنِّي أَخَافُ اللّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ 

 چرا كه من از خداوند پروردگار جهانيان مى ‏ترسم (۲۸)

 إِنِّي أُرِيدُ أَن تَبُوءَ بِإِثْمِي وَإِثْمِكَ

من مى‏ خواهم تو با گناه من و گناه خودت [به سوى خدا] بازگردى

فَتَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ وَذَلِكَ جَزَاء الظَّالِمِينَ

 فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِيهِ فَقَتَلَهُ

پس نفس [اماره]اش او را به قتل برادرش ترغيب كرد و وى را كشت

فَأَصْبَحَ مِنَ الْخَاسِرِينَ

و از زيانكاران شد ﴿۳۰﴾

فَبَعَثَ اللّهُ غُرَابًا يَبْحَثُ فِي الأَرْضِ

پس خدا زاغى را برانگيخت كه زمين را مى‏ كاويد

 لِيُرِيَهُ كَيْفَ يُوَارِي سَوْءةَ أَخِيهِ

تا به او نشان دهد چگونه جسد برادرش را پنهان كند

قَالَ يَا وَيْلَتَا أَعَجَزْتُ أَنْ أَكُونَ مِثْلَ هَذَا الْغُرَابِ

[قابيل] گفت واى بر من آيا عاجزم كه مثل اين زاغ باشم

 فَأُوَارِيَ سَوْءةَ أَخِي فَأَصْبَحَ مِنَ النَّادِمِينَ 

تا جسد برادرم را پنهان كنم پس از [زمره] پشيمانان گرديد (۳۱)

 مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ كَتَبْنَا عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا وَلَقَدْ جَاءتْهُمْ رُسُلُنَا بِالبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم بَعْدَ ذَلِكَ فِي الأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ 

از اين روى بر فرزندان اسرائيل مقرر داشتيم كه هر كس كسى را جز به قصاص قتل يا [به كيفر] فسادى در زمين بكشد چنان است كه گويى همه مردم را كشته باشد و هر كس كسى را زنده بدارد چنان است كه گويى تمام مردم را زنده داشته است و قطعا پيامبران ما دلايل آشكار براى آنان آوردند [با اين همه] پس از آن بسيارى از ايشان در زمين زياده‏ روى مى ‏كنند (۳۲)

دوباره می سازمت وطن! اگرچه با خشت جان خویش

ستون به سقف تو می زنم، اگرچه با اسخوان خویش

دوباره می بویم از تو گل، به میل نسل جوان تو

دوباره می شویم از تو خون، به سیل اشک روان خویش

دوباره یک روز روشنا، سیاهی از خانه می رود

به شعر خود رنگ می زنم ز آبی آسمان خویش

اگرچه صد ساله مرده ام، به گور خود خواهم ایستاد

که بر درَم قلب اهرمن، زنعره آنچنان خویش

کسی که «عظم رمیم» را، دوباره انشاء کند به لطف

چو کوه می بخشدم شکوه، به عرصه امتحان خویش

اگرچه پیرم ولی هنوز- مجال تعلیم اگر بُوَد-

جوانی آغاز می کنم، کبار نوباوگان خویش.

هنوز در سنه آتشی، بجاست کز تاب شعله اش

گمان ندارم به کاهشی، زگرمی دودمان خویش

دوباره می بخشیم توان(اگرچه شعرم به خون نشست)

دوباره می سازمت به جان، اگرچه بیش از توان خویش!

چه بی تابانه می خواهمت

ای دوریت آزمون تلخِ زنده به گوری!

چه بی تابانه تو را طلب می کنم!

بر پشت سمندی

                    گوئی

                          نوزین

که قرارش نیست.

وفاصله

تجربه ای بیهوده است.

و جهان از هر سلامی خالی است.

***

آن که می گوید دوستت می دارم

خنیاگر غمگینی است

که آوازش را از دست داده است.

ایکاش عشق را

زبان سخن بود

هزار کاکلی شاد

                      در چشمان توست

هزار قناری خاموش

 در گلوی من.

آن که می گوید دوستت می دارم

دل اندوهگین شبی ست

که مهتابش را می جوید

هزار آفتاب خندان در خرام توست

هزار ستاره گریان

در تمنّای من

عشق را

ای کاش زبان سخن بود.

وَيَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ

و اى آدم تو با جفت‏ خويش در آن باغ سكونت گير

فَكُلاَ مِنْ حَيْثُ شِئْتُمَا

و از هر جا كه خواهيد بخوريد

وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ

و به اين درخت نزديك مشويد

فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ

كه از ستمكاران خواهيد شد (۱۹)

   ******

فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطَانُ

پس شيطان آن دو را وسوسه كرد

لِيُبْدِيَ لَهُمَا مَا وُرِيَ عَنْهُمَا مِن سَوْءَاتِهِمَا

تا آنچه را از عورتهايشان برايشان پوشيده مانده بود براى آنان نمايان گرداند

وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ

و گفت پروردگارتان شما را از اين درخت

إِلاَّ أَن تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِينَ

 فقط برای فرشته شدن یا  جاودان شدن منع کرد(۲۰)

******

وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ

و براى آن دو سوگند ياد كرد كه من قطعا از خيرخواهان شما هستم (۲۱)

******

فَدَلاَّهُمَا بِغُرُورٍ

پس آن دو را با فريب به سقوط كشانيد

فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْءَاتُهُمَا

پس چون آن دو از  آن درخت  چشيدند برهنگى‏ هايشان بر آنان آشكار شد

وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ 

و به چسبانيدن برگ[هاى درختان] بهشت بر خود آغاز كردند

وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَن تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ

و پروردگارشان بر آن دو بانگ بر زد مگر شما را از اين درخت منع نكردم

وَأَقُل لَّكُمَا إِنَّ الشَّيْطَآنَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُّبِينٌ

و به شما نگفتم كه شيطان براى شما دشمنى آشكار است (۲۲)

****** 

قَالاَ رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا

گفتند پروردگارا ما بر خويشتن ستم كرديم

وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ

و اگر بر ما نبخشايى و به ما رحم نكنى مسلما از زيانكاران خواهيم بود (۲۳)

 ******

قَالَ اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ

فرمود فرود آييد كه بعضى از شما دشمن بعضى [ديگر]يد

وَلَكُمْ فِي الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ

و براى شما در زمين تا هنگامى [معين] قرارگاهی است (۲۴)

******

قَالَ فِيهَا تَحْيَوْنَ وَفِيهَا تَمُوتُونَ وَمِنْهَا تُخْرَجُونَ

فرمود در آن زندگى مى‏ كنيد و در آن مى ‏ميريد و از آن برانگيخته خواهيد شد (۲۵)

باران چشمان کوچکت

نیلوفر لبانت را بوسید

فرشتگان روشنایی

ترانه زندگی را شبانه می خواندند

تو از کدامین ستاره می آیی؟

که عطر یوسف کمگشته مرا داری!

هزار شاخه سرسبز باغ چشمانت،

کنار رود زمان

عاشقانه می رویند!

همیشه در دل غمگین عاشقانه من

شبان خاطره هایت مرور می گردند!

یاران نا شناخته ام

چون اختران سوخته

چندان به خاک تیره فرو ریختند سرد

که گفتی

دیگر

          زمین

                       همیشه

                                         شبی بی ستاره ماند.

من باز گشتم از راه،

جام لبان سرد شهیدان کوچه را

با نوشخند فتح

شکستم:

«آهای!

این خون صبحگاه است گویی به سنگفرش

کاینگونه می تپددل خورشید

در قطره های آن...

از پشت شیشه ها به خیابان نظر کنید

خون را به سنگفرش ببینید!

...

مرغ باران می کشد فریاد دائم:

- عابر! ای عابر!

جامه ات خیس آمد از باران.

نیستت آهنگ خفتن

یا نشستن در بر یاران؟

باد می گرید

و به زیر لب چنین می گوید عابر:

- آه!

رفته اند از من همه بیگانه خو با من...

مرغ باران می زند فریاد:

- عابر!

در شبی این گونه طوفانی

گوشه گرمی نمی جویی؟

یا بدین پرسنده دلسوز

پاسخ سردی نمی گویی؟

...

زار و زار گریه می کردن پریا

گیس شون قدکمون رنگ شبق

از کمون بلن ترک

از شبق مشکی ترک

روبروشون تو افق شهر غلامای اسیر

پشت شون سرد و سیا قلعه افسانه پیر.

«پریا! گشنه تونه؟

پریا! تشنه تونه؟

پریا خسته شدین؟

مرغ پربسته شدین؟

چیه این های های تون؟

گریه تون وای وای تون؟»

پریا هیچی نگفتن، زار و زار گریه می کردن پریا

«پریای نازنین

توی این تنگ غروب

نمی گین برف میاد؟

نمگین دیبه میاد یه لقمه خام می کندتون؟

نمی ترسین پریا؟

نمیاین به شهرما»

شهرما صداش میاد، صدای زنجیراش میاد

دنیای ما خار داره

بیابوناش مار داره

دنیای ما بزرگه

پراز شغال و گرگه

بالا رفتیم دوغ بود

قصه بی بیم دروغ بود

پایین اومدیم ماست بود

قصه ما راست بود:

قصه ما به سر رسید

کلاغه به خونه ش نرسید

هاچین و واچین

زنجیرو ورچین!

از دروغ خودداري كنيد،

چه دروغ كوچك باشد و چه بزرگ،

چه دروغ جدّي باشد و چه شوخي،

زيرا اگر انسان دروغ كوچكي بگويد،

بر گفتن دروغ بزرگ نيز دل و جرئت پيدا مي كند.

امام سجاد(ع)

امام جعفر صادق(ع) سه چیز محبت انگیز است:

دین داری

فروتنی

 بخشندگی

زندگی زیباست ای زیبا پسند

زنده اندیشان به زیبایی رسند

آنقدر زیباست این بی بازگشت

کز برایش می توان از جان گذشت